ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ  ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ  ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

 

Α Λ Ε Ξ Ι Ο Σ

Ἐπίσκοπος  καί  Μητροπολίτης

τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Νικαίας

Πρός

Τόν ἱερό κλῆρο καί τό φιλόχριστο λαό τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

               

«Σήμερον Θεός ἐπί γῆς παραγέγονε

 καί ἄνθρωπος εἰς οὐρανούς ἀναβέβηκε»

                                                                                      (Ἰδιόμελον τῆς Λιτῆς)

Ἀγαπητοί μου Πατέρες καί ἀδελφοί,

    

        «Σᾶς ἀναγγέλλω ἕνα μήνυμα μεγάλης χαρᾶς· ὅτι σήμερα γεννήθηκε ὁ Σωτήρας μας. Θά Τόν ἀναγνωρίσετε ὡς βρέφος σπαργανωμένο μέσα σέ μιά φάτνη» (Λουκ. 2΄,10). Μέ αὐτά τά λόγια, ὁ οὐράνιος Ἄγγελος ἀνακοίνωσε στούς πτωχούς Ποιμένες τῆς Βηθλεέμ, τή Γέννηση τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἐκείνη τή Μεγάλη νύχτα τῶν Χριστουγέννων. Αὐτά τά ἴδια λόγια, ἠχοῦν καί σήμερα στήν ἀνθρωπότητα, σέ ὅλα τά πλάτη καί μήκη τῆς γῆς. Αὐτό τό ἴδιο μήνυμα μεταφέρεται σέ λαούς ἐμπόλεμους, σέ χῶρες πού μαστίζονται ἀπό ἀσθένειες, σέ καταδιωγμένους καί σέ πρόσφυγες ἀδελφούς μας, πού προσπαθοῦν νά γλιτώσουν τήν οἰκογένειά τους ἀπό τήν ἐπέλαση ἡμιαγρίων συνανθρώπων τους.

    Τό χαρμόσυνο μήνυμα τῶν Χριστουγέννων μεταφέρεται στήν κάθε οἰκογένεια πού ὑποφέρει ἀπό τήν ἀνέχεια, τήν ἀνεργία, τήν ἀδίστακτη ἐκμετάλλευση τῶν ἰσχυρῶν, τήν ἀναλγησία τῶν διαφόρων μηχανισμῶν, πού μιλᾶνε μέ ψυχρότητα γιά ἀριθμούς καί στατιστικές, παραβλέποντας ἤ καί ἀγνοώντας ὅτι πίσω ἀπό τά ὅποια νούμερα ὑπάρχουν ἀνθρώπινες ὑπάρξεις πού ἀγωνίζονται νά κρατηθοῦν στή ζωή καί νά συντηρήσουν τό σπιτικό τους. Τό μήνυμα αὐτό μεταφέρεται καί πρός τή νεολαία μας, πρός ἐκείνους τούς φερέλπιδες νέους μας, πού ἐνῶ χαίρονται τίς ἐπιτυχίες τους στό στίβο τῆς γνώσης καί τῆς ἐπιστήμης, διαπιστώνουν στή συνέχεια ὅτι δέν ὑπάρχει γι’ αὐτούς χῶρος ἐδῶ στήν πατρίδα, καί ξενιτεύονται νά δοκιμάσουν ἀλλοῦ τίς ἱκανότητές τους, νά προσφέρουν, νά καταξιώσουν τήν ὕπαρξή τους ἁπλά νά ζήσουν. Συνειρμικά πᾶμε στό «οὐκ  ἦν τόπος ἐν τῷ καταλύματι» (Λουκᾶ 2, 7).

     Φτωχός καί ταπεινός καί ἀνυπεράσπιστος σαρκώνεται ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, μέ μοναδικό σκοπό τή σωτηρία μας. Κατέβηκε γιά νά μᾶς ἀνεβάσει, ἦλθε γιά νά μᾶς τραβήξει κοντά Του, ταπεινώθηκε γιά νά μᾶς ἀνυψώσει, γιά νά μᾶς ἐπαναφέρει στήν ἀρχαία πατρίδα, γιά νά μᾶς στολίσει μέ τό ἀρχαῖον κάλλος. Ὁ Νεογέννητος Ἰησοῦς Χριστός δέ ντρέπεται γιά τή φτώχεια Του. Ἐδῶ δέν ὑπάρχει ἀρχοντικό, ἀλλά εὐτελής Φάτνη σέ ταπεινό Σπήλαιο. Οὔτε προετοιμασίες γίνονται, οὔτε θερμάστρες ἀνάβουν˙ τά χνῶτα τῶν ἀλόγων ἀρκοῦν. Ὄντως ὑψηλό δίδαγμα ἁπλότητος καί ταπείνωσης γιά ὅλους μας.

Ἀδελφοί μου ἀγαπητοί,

    Ὁ Χριστός ταπεινώνεται καί σαρκώνεται γιά μᾶς, γιά τή σωτηρία μας. Ἐπιβάλλεται ἡ ἄμεση ἀνταπόκρισή μας. Τοῦτο σημαίνει συνειδητοποίηση ὅτι τά ἐπίγεια, εἶναι ἐφήμερα καί παροδικά. Καί ἀκόμη, ὅπως Ἐκεῖνος «ἐπτώχευσε γιά ἐμᾶς, ἐνῶ ἦταν πλούσιος», μᾶς καλεῖ «νά πλουτίσουμε ἐμεῖς μέ τήν δική Του πτωχεία» (Β΄ Κορ. 8, 9). Νά πλουτίσουμε ἀπό τή δική Του Θεότητα, ἀπό τούς εὔχυμους καρπούς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Καί, ἐπίσης, νά ζητήσουμε συγχώρηση ἀπό τό Πανάγιο Βρέφος, γιά λάθη καί  ἀστοχίες μας, γιά τόν ὑπερτονισμό τοῦ «ἐγώ μας» στίς διαπροσωπικές  μας σχέσεις.  Ἄς μή μείνει μετέωρο τό μήνυμα τοῦ Οὐρανοῦ. Ἡ δήλωση «εὐαγγελίζομαι ὑμῖν χαράν μεγάλην» (Λουκ. 2, 10) σημαίνει ἀστείρευτη εὐλογία καί κρουνούς θείας στοργῆς, πού ἀφοροῦν σέ μᾶς, στή δική μας οἰκογένεια, στήν πατρίδα μας, στόν κόσμο ὅλο. Προϋπόθεση νά δείξουμε τήν ἀγάπη μας στόν Νεογέννητο Ἰησοῦ μέ τή μίμησή μας. Μόνο μέ αὐτή μας τήν ἐπιλογή θά νιώσουμε τή «Μεγάλη Χαρά» τῶν Χριστουγέννων.

Χρόνια πολλά καί εὐλογημένα,

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

+ Ὁ Νικαίας Ἀ λ έ ξ ι ο ς