Την Κυριακή 27 Ιανουαρίου, στα πλαίσια της προγραμματισμένης συνάντησης
της Νεανικής Ενοριακής Ομάδας και εν όψει της εορτής των Τριών Ιεραρχών,
στον Ιερό Ναό Παμμεγίστων Ταξιαρχών Κορυδαλλού πραγματοποιήθηκε ομιλία
από τον αιδεσιμολογιώτατο πρωτοπρεσβύτερο π. Αλέξανδρο Λεωντσινίδη, με
θέμα «Το εμπνευσμένο έργο των Τριών Παμμεγίστων Φωστήρων».
Ο προϊστάμενος του Ναού αιδεσιμολογιώτατος πρωτοπρεσβύτερος π. Γεώργιος
Ζώρζος προλόγισε καλωσορίζοντας και συγχαίροντας τους νέους που
παρευρίσκονταν και «δεν μπήκαν στον ιστό της αράχνης που λέγεται
ραθυμία» και τόνισε πως οι ιερείς θα βρίσκονται πάντα δυνατοί στις
επάλξεις, θωρακισμένοι πνευματικά, για να βοηθούν το ποίμνιο της
Εκκλησίας.
Ξεκινώντας ο π. Αλέξανδρος την ομιλία του τόνισε ότι οι Τρεις Ιεράρχες
ήταν πρωταθλητές στον πνευματικό και κοινωνικό στίβο και αγωνιστές της
Ελευθερίας και της Ειρήνης. Είχαν πετύχει να αποκτήσουν τις τρεις
βασικές ελευθερίες – την σωματική, την διανοητική και την πνευματική –
οι οποίες τους κατέστησαν αδούλωτες προσωπικότητες.
Το μυαλό τους υποτασσόταν μόνο στην αλήθεια, δεν υποτασσόταν στην
τυραννία των παθών και των ανθρώπων. Δίδασκαν τους ανθρώπους την
ελεύθερη σκέψη, για να αναζητούν την αλήθεια, το ελεύθερο πνεύμα, για να
πετούν σε σφαίρες υψηλής διανόησης και την ελεύθερη ψυχή, για να έχουν
δυνατότητες ελεύθερης επιλογής. Οι μορφές τους παρέμειναν αιώνια
αξεπέραστα πρότυπα. Καυτηρίασαν την αδικία, αγωνίστηκαν για την
κοινωνική δικαιοσύνη και την ισότητα και μίλησαν για την ειρήνη. Ο
κόσμος είναι ειρηνοκάπηλος, έλεγαν, όχι ειρηνόφιλος κι επειδή η δίψα της
ειρήνης ξεδιψά μόνον με τον Θεό, παρότρυναν τους ανθρώπους να αποζητούν
την ειρήνη την «θαυμασίαν», όπως την αποκαλεί ο ίδιος ο Χρυσόστομος και
της οποίας ο Γρηγόριος ο Θεολόγος, ο ποιητής της ειρήνης, ψάλλει το
εγκώμιό της στους λόγους του «Περί Ειρήνης».
Απαράμιλλοι και ανυπέρβλητοι οι Τρεις Ιεράρχες, των οποίων η ποιμαντορία
συγκινεί και η δράση τους αφοπλίζει, υπήρξαν σπάνιες διάνοιες με
πολυμελή γνώση. Ήταν πανεπιστήμονες. Σε όλο το έργο τους προβάλλει η
ένωση πίστης και γλώσσας, θεωρίας και πράξης, επιστήμης και αγιότητας,
διότι η παιδεία δεν είναι μόνο νους, είναι και καρδιά. Όσοι διαβάζουν τα
κείμενα των Τριών Ιεραρχών νιώθουν το κάλλος και το μεγαλείο της
ελληνικής γλώσσας και κολυμπούν στα καθαρά νερά της χριστιανικής
αλήθειας. Και αυτό, επειδή πραγματοποίησαν την σύζευξη της ελληνικής
σοφίας και του χριστιανικού πνεύματος. Αυτό, άλλωστε, δείχνει και η
Εορτή προς τιμήν και των τριών μαζί και προς τούτο καθιερώθηκε να είναι η
εορτή της Παιδείας.
Όλοι οι ακροατές κρέμονταν κυριολεκτικά από τα χείλη του π. Αλεξάνδρου,
ικανού ρήτορα και φωτισμένου δασκάλου, καθώς ξεδίπλωνε το έργο των
Παμμεγίστων Φωστήρων της Χριστιανοσύνης. Μετά το πέρας της ομιλίας όλοι
οι παρευρισκόμενοι πήραν ως δώρα εικονίτσες των Τριών Ιεραρχών και
σταυρουδάκια διαβασμένα στην Αγία Τράπεζα και απόλαυσαν κεράσματα με
γλυκό και αναψυκτικό.
Μαρία Ν. Ταστσόγλου
