Στον Ι.Ν. Παμμεγιστων Ταξιαρχών Κορυδαλλού

Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΕΦΡΑΙΜ ΤΟΥ ΣΥΡΟΥ ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟΝ Ι. Ν. ΤΑΞΙΑΡΧΩΝ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ

 Την Κυριακή 31 Μαρτίου στον Ιερό Ναό Παμμεγίστων Ταξιαρχών Κορυδαλλού, μετά τον Κατανυκτικό Εσπερινό, ακούσαμε την ομιλία του Αρχιμανδρίτου Χριστοφόρου Αγγελόπουλου, αρχιερατικού επιτρόπου Αιγάλεω και Προϊσταμένου του Ιερού Ναού Αγίου Σπυρίδωνος Αιγάλεω. Προσκεκλημένος από τον Ταξιάρχη για να απευθύνει λίγα λόγια σχετικά με την πνευματική μας προετοιμασία κατά την διάρκεια της Σαρακοστής, ο π. Χριστοφόρος ανέλυσε την «Προσευχή της μεγάλης Σαρακοστής», την οποίαν η Παράδοση αποδίδει στον Άγιο Εφραίμ τον Σύρο.




«Κύριε και Δέσποτα της ζωής μου, πνεύμα αργίας, περιεργείας, φιλαρχίας και αργολογίας μη μοι δως. Πνεύμα δε σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης, υπομονής και αγάπης χάρισαί μοι τω Σω δούλω. Ναι, Κύριε Βασιλεύ, δώρησαί μοι του οράν τα εμά πταίσματα και μη κατακρίνειν τον αδελφόν μου. Ότι ευλογητός ει εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.»

Με την Προσευχή ξεκίνησε ο π. Χριστοφόρος και τόνισε ότι κατέχει σημαντική θέση στην λατρεία της μεγάλης Σαρακοστής, επειδή απαριθμεί όλα τα αρνητικά και τα θετικά στοιχεία της μετάνοιας και αποτελεί «κανόνα ελέγχου» του προσωπικού μας αγώνα. Ο αγώνας μας σκοπεύει στην απελευθέρωσή μας από τέσσερις «βαριές» πνευματικές ασθένειες, που στιγματίζουν την ζωή μας και δεν μας αφήνουν να επιστρέψουμε στον Θεό.

Η πρώτη ασθένεια είναι η αργία, η τεμπελιά και η παθητικότητα ολόκληρης της ύπαρξής μας, που αποτελεί την ρίζα της αμαρτίας, γιατί δηλητηριάζει κάθε πνευματική ενεργητικότητα και οδηγεί την ζωή σε μια ατέλειωτη πνευματική φθορά. Το αποτέλεσμα της αργίας είναι η λιποψυχία, εκείνη η κατάσταση της δειλίας, που θεωρείται ο μεγαλύτερος κίνδυνος της ψυχής, γιατί είναι η αποθάρρυνση και η ανικανότητα του ανθρώπου να βλέπει κάτι καλό ή θετικό. Οδηγεί στον αρνητισμό και την απαισιοδοξία και αποτελεί αυτοκτονία της ψυχής. Η αργία και η λιποψυχία γεμίζουν τη ζωή μας με τον πόθο της φιλαρχίας, της τρίτης ασθένειας της ψυχής που κάνει τη ζωή άδεια, χωρίς νόημα. Αν η ζωή δεν είναι προσανατολισμένη προς τον Θεό, τότε γίνεται εγωκεντρική και τα πάντα γύρω γίνονται τα μέσα για την ικανοποίηση του εγωισμού του ανθρώπου. Η τέταρτη ασθένεια είναι η αργολογία. Προικισμένος ο άνθρωπος από τον Θεό με το χάρισμα του λόγου είναι «σφραγισμένος» με την Θεία Εικόνα, γιατί ο ίδιος ο Θεός αποκαλύφθηκε ως Λόγος. Ο λόγος είναι το ύψιστο δώρο, αλλά και ο ισχυρότερος κίνδυνος, γιατί ο λόγος σώζει και ο λόγος σκοτώνει, ο λόγος εμπνέει και ο λόγος δηλητηριάζει, ο λόγος είναι το μέσον της Αλήθειας, αλλά και το μέσον για το δαιμονικό ψέμα.

Επίσης τέσσερις είναι και οι θετικοί σκοποί της μετάνοιας. Η σωφροσύνη, την οποίαν ο Χριστός επαναφέρει ως ολότητα μέσα μας αποκαθιστώντας την αληθινή κλίμακα των αξιών οδηγώντας μας πίσω στον Θεό. Η ταπεινοφροσύνη, που είναι η νίκη της αλήθειας μέσα μας και η απομάκρυνση του ψεύδους. Η υπομονή, μια αληθινά θεϊκή αρετή, καθόσον ο Θεός είναι υπομονητικός, γιατί βλέπει το βάθος των πραγμάτων. Ο άνθρωπος όσο πιο κοντά έρχεται στον Θεό τόσο πιο υπομονητικός γίνεται και μπορεί να εκτιμά όλα τα όντα ξεφεύγοντας από την τυφλότητά του. Η αγάπη, που είναι ο καρπός όλων των αρετών. Η αγάπη μπορεί να δοθεί μόνο από τον Θεό, είναι το δώρο, που αποτελεί σκοπό για κάθε πνευματική προετοιμασία και άσκηση.

Ο Προϊστάμενος του Ταξιάρχη π. Γεώργιος Ζώρζος ευχαρίστησε τον π. Χριστοφόρο, γιατί προσέθεσε κάτι ακόμη για την πνευματική μας προκοπή και πρόοδο. «Ως άνθρωποι παρασυρόμαστε από τα χοϊκά», είπε, «και έχουμε ανάγκη και του παραμικρού λόγου, που θα μας βοηθήσει να κατανοήσουμε την αξία του μεγαλείου της Χριστιανοσύνης».

Μαρία Ν. Ταστσόγλου