Πρός τόν ἱερό κλῆρο καί τό φιλόχριστο λαό
τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως
«Ἐν Ναῷ τοῦ Θεοῦ τρανῶς ἡ Παρθένος δείκνυται,
καὶ τὸν Χριστὸν τοῖς πᾶσι προκαταγγέλλεται...» (Ἀπολυτίκιον)
Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,
Μία ἀπό τίς κυριότερες καί μεγαλύτερες Θεομητορικές ἑορτές τοῦ ἔτους εἶναι τά «Εἰσόδια» τῆς Θεοτόκου. Ἡ σημασία τῆς ἑορτῆς αὐτῆς εἶναι πολύ μεγάλη, γιατί ἀποτελεῖ τή βάση καί τήν ἀρχή γιά τήν μετέπειτα ζωή τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου.
Ἡ Παναγία γεννήθηκε ἀπό γονεῖς γηραιούς, τόν Ἰωακείμ καί τήν Ἄννα, πού ὑπέφεραν ἀπό τήν ἀτεκνία τους καί παρακαλοῦσαν τό Θεό νά τούς δώσει ἕνα παιδί. Ἡ ἀτεκνία συνιστοῦσε ὄνειδος στήν Παλαιά Διαθήκη, γιατί γνώριζαν γιά τή σάρκωση τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου καί φιλοδοξοῦσαν νά γίνουν προπάτορες κατά σάρκα τοῦ Μεγάλου Ἀναμενόμενου. Ὅταν ἦλθε στόν κόσμο ἡ Θεοτόκος, οἱ εὐλαβεῖς γονεῖς Της εἶχαν τή συναίσθηση ὅτι ἀνήκει περισσότερο στό Θεό παρά σέ ἐκείνους. Ἔτσι, μόλις ἡ μικρή Μαρία ἔγινε τριῶν ἐτῶν, Τήν ὁδήγησαν στό Ναό, ὅπου Τήν ἀφιέρωσαν. Μᾶλλον ἦταν «καιομένη» ἡ καρδιά τους καί γνώριζαν «ἐν αἰνίγματι» τό μεγάλο ἔργο, γιά τό ὁποῖο ἦταν προορισμένη ἡ Ἄχραντη Κόρη.
Ὁ Ἱερέας Ζαχαρίας Τήν παρέλαβε καί ἄρχισε ἡ ἑτοιμασία Της μέσα σέ κλῖμα προσευχῆς καί μελέτης. Ἀσφαλῶς ὑπῆρχαν ἀπέξω οἱ φωνές καί τά συνθήματα πού κυριαρχοῦν σέ κάθε ἐποχή, ὅμως Ἐκείνη εἶχε τό σκοπό Της. Εἶχεν ἐπιλεγεῖ ὡς «Δοχεῖον τῆς Χάριτος», ἀλλά γνώριζε πώς ἔπρεπε νά προσθέσει στήν ἐπιλογή τήν προσωπική Της συμβολή, τήν ἀρετή καί τή σωφροσύνη Της. Μέσα στό Ναό εὐφραινόταν καί σκιρτοῦσε ἡ ψυχή Της ἀπό ἀγαλλίαση. Βίωνε προδρομικά τήν ὑμνογραφική ἔκφραση, «ἐν τῷ Ναῷ ἑστῶτες τῆς δόξης Σου, ἐν οὐρανῷ ἑστάναι νομίζομεν», καί ἑτοίμαζε τόν ἑαυτό Της γιά τή Μεγάλη Ἡμέρα.
Ἀνεβαίνοντας ἡ Θεοτόκος καθημερινά τήν ἀτέλειωτη κλίμακα πρός τήν ἀρετή, γνώριζε ἐμπειρικά πώς «πᾶσα δόσις ἀγαθή καί πᾶν δώρημα τέλειον, ἄνωθεν ἐστί καταβαῖνον». Ὁ ἄνθρωπος ματαιοπονεῖ μόνος του. Ἔχει τήν ἀνάγκη τῆς Ἄνωθεν εὐλογίας καί στηρίξεως. Χωρίς τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ, ταλαίπωρος ὁ ἄνθρωπος βασανίζεται καθημερινά, ἀνεβαίνοντας καί κατεβαίνοντας σέ μιά ἀτέρμονα προσωπική περιπέτεια.
Ὁ Θεός, τό Δεύτερο Πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος, δέ θά μποροῦσε νά σαρκωθεῖ σέ μολυσμένο δοχεῖο. Εἶναι ἀδύνατο νά ἑνωθεῖ ἡ Παναγία Θεία Φύση μέ ὅ, τι ἀκάθαρτο καί μολυσμένο. Ἡ Παναγία Θεοτόκος ἕνωσε τήν ἀπαίτηση τοῦ Θαύματος μέ τή δική Της προσφορά. Συνταίριασε στήν ὀντολογική καθαρότητα τοῦ Οὐρανοῦ τήν ἠθική Της καθαρότητα, ὥστε νά φιλοξενήσει τόν Ἀχώρητο, τόν Ἀμίαντο, τόν Πανάγιο.
Ἀδελφοί μου ἀγαπητοί,
Ἑορτάζοντας σήμερα τά Εἰσόδια τῆς Θεοτόκου, ἀναπόφευκτα πηγαίνει ἡ σκέψη στή νεολαία μας καί στό μέλλον της. Καθημερινά διαπιστώνεται ὅτι τά συστήματα τοῦ κόσμου τούτου ἀδυνατοῦν νά δώσουν διέξοδο καί ἐλπίδα. Ἡ Θεοτόκος ἑτοιμάστηκε λυτρωτικά στό Ναό καί ὑπηρέτησε τό ὑπερφυές Μυστήριο μέ τά ἐφόδια τοῦ Ναοῦ, μέ τήν προσευχή καί τή σεμνότητά Της. Τιμώντας αὐτό τό δεδομένο, καλοῦμε τούς γονεῖς, τούς παπποῦδες καί τίς γιαγιάδες, νά φέρνουν τά παιδιά καί τά ἐγγόνια τους στό Ναό. Νά συμμετέχουν στίς ἱερές Ἀκολουθίες καί νά προσέρχονται στό Ποτήριο τῆς Ζωῆς. Νά μή λείπουν ἀπό τά Κατηχητικά Σχολεῖα, νά μή μένουν ἀπροστάτευτα στίς σειρῆνες τοῦ κόσμου. Ἔτσι καί ἡ ἐδῶ ζωή τους θά εἶναι καλύτερη καί ἡ ἐλπίδα ἀγαθῶν αἰωνίων θά ἔχει ὑπόσταση.
Ἡ Παναγία μας βοήθεια καί σκέπη ὅλων μας
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ Ὁ Νικαίας Ἀ λ έ ξ ι ο ς
